10.12.2022 15:14 Son Güncelleme:
‘Üç Kız Kardeş’ dzisi ve romanı hakkında konuşan İclal Aydın, “Ayvalık benim çok sık gidip yazı yazdığım, saklandığım, bana çok iyi davrandığını düşündüğüm çok özel bir yer. Türkiye’nin çok özel bir noktası. 2017 yılında sokaklarında dolaşarak hayaller kurarak yazdığım o şehirde, o kasabada, şimdi hayallerimin hayata geçtiğini görüyorum ve bu gerçekten beni çok mutlu ediyor. Üç Kız Kardeş, Türkiye’nin çok sevilen kitaplarından bir tanesi oldu. 500 bin resmi rakamı var neredeyse. Bu hakikaten dünya için de sayılı bir başarı. Haftada 145 dakika, 150 dakika ulusal bir kanaldaki dizide, bir romanı üç haftada bitiririz. O yüzden ister istemez artık senarist arkadaşlarım televizyon dinamiğine özgü yazıyorlar. Ben hikayeye karışmıyorum. Ben sadece aktör olarak, oyuncu olarak varım” dedi.
Romanı yazarken ‘Nesrin’ karakterini canlandıracağını hiç düşünmediğini belirten ünlü isim, şu ifadeleri kullandı:
Hatta ben hiç oynamak istemedim. Çünkü yazarak daha mutlu olduğumu fark ettim ve eğer içinde olursam ‘O hikayeyi bırakamam’ diye düşünüyordum. Gerçekten de kendimi çok tuttum. İlk 16 bölüm elimden geleni yaptım. Yapımcımız İnci Gündoğdu sağ olsun çok destek oldu, çok alan açtı bana. Hâlâ hikayede fikrimi soruyorlar ama çok zor. Yani yazdığım bir şeyi teslim etmek çok zormuş. O yüzden şimdi hiç karışmıyorum. Çünkü dediğim gibi televizyon dinamiğinin başka gereklilikleri var. O reyting denilen iş başka. Onlar biliyor. O yüzden ‘Ne istiyorsanız onu yapacağım’ diyorum.
Dizideki ekibi çok sevdiğini belirten Aydın, “İlk iki bölüm sürekli ağlıyordum. Seyredip seyredip ağlıyordum kızları. Gerçekten Allah kalbime göre verdi. Benim için çok çok değerliydi ve bu tür ilişkileri kurabilmek bizim dünyamızda her zaman çok mümkün değil. Allah kalbime göre verdi dizideki ekibi ve kızlarımı. ‘Maşallah’ diyeyim. Ailem oldular. O yüzden onları seyrederken duygulanıyorum. Pamuklara sarıp sarmalayarak seviyorlar beni. Oynuyorlar ve hep bir gözleri bende, bir göz yönetmende” açıklamasını yaptı.
Bütün kitapları bir şekilde birbiriyle buluşturmayı seviyordum ama bu kez bir ara kitap yapacağım. Çünkü Üç Kız Kardeş ile beraber diğer bütün romanlarım da, sanki daha dün çıkmışçasına hızlı bir biçimde devam ediyor. Benimle yeni tanışan, romancılığımla yeni tanışan bir okur var, yepyeni bir kuşak var. Eskiden anneleri anneanneleriyle benim bir ilişkim vardı. Şimdi onlar yetiştiler, geldiler. O yüzden şimdi bir hikaye kitabı gelmeyecek ama mesleki anılarımdan çıkarak yazdığım öykülerden bir kitap geliyor. Çok kıymetli bir heykeltıraş arkadaşım Ozan Ünal, çok güzel ondaki karşılığını çiziyor diyeyim. Resimli bir kitap diyemeyeceğim, çok şahane eskizlerin çok güzel çizimlerin olduğu bir küçük anı kitap gibi.
Yazarken bir memur gibi çalıştığını dile getiren sanatçı, “Ben keşfe çok inanıyorum ve yeni yazarları, kalemleri keşfetmeyi çok seviyorum. Bazen hiçbir şey hissetmiyorum, hiçbir şey hissetmediğim günlerim oluyor. Ama artık öğrendim. O aslında bir biriktirme dönemi. Arkalarda doluyor. Ve bir sabah bir kalkıyorum diyorum ki ‘Hikayem hazır’. Hemen ne anlatacağımı bildiğim andan itibaren yani ilham kısmı, ne anlatacağıma kadar ondan sonra gerçek bir memur gibi çalışıyorum. 5.30’da ayaktayım, 6.30’da yazı masamın başındayım. Yazarken kimseyle görüşmem, telefonları açmam, televizyon izlemem, herhangi bir şey okumam. Verdiğim tarihte onu yetiştiririm. İki kere yemek arası veririm, üç kahve içerim ve 9.30’da yatarım” dedi.
